- Pois, dígoche que non, Pacita, que nin Euribor nin gaitas: se non atopo piso barato é-che por causa da especulación.
- Será, será... A min non sei que me baduou o do banco sobre os tipos de interese, que resulta que a casa xa non me ha valer tanto se a vendese. E levo pagando quince anos!
- E grazas! Que eu, nen hipoteca nen Deus Bendito. Queres vivir baixo teito? Pois a sangrarche o soldo, E, se acaso non pagas, nin piso, nin saúde, e a seguir apoquinando. Mira, prrrrrrtttppm________trrrrrrr____pisssssssssrrrrrrrrrrrrrrttttt.
- Ai, Tomás! Arrima a unha beira, que perdes a cobertura.
- Dicíache que o outro día me ensinaron un ático. Ben amobrado, vistas de alucine, algo pequeno pero... bah! Para min chega e sobra. Todo polo módico prezo de, agárrate, cincuenta millóns. "Es lo mejorcito que tenemos, alejado de la onda contaminadora". Manda carallo! Cajo no Deus que os pariu!
- Relaxa, Tomás.
- Pero é que son culpábeis os que mercan pisos non contaminados e os teñen baleiros para facerchos desexar, e que pagues máis, que todo está calculado.
- Boa verdade. Ademais, pouco han durar limpos, que agora está todo invadido. Iso agárrase á terra e acaba por inundalo todo.
- Sexa como sexa, eu non dou atopado casa, nin boa, nin mala, nin un mísero recanto onde caer morto. Aquí, en confianza, Pacita, de vermiño da cereixa a vermiña da cereixa: isto do PESTILISMO é-che unha boa foda.
* Traducido para o galego do orixinal en lingua artoglota de Vermudo Galindo.